Crea bea

O wat leuk, mijn handen jeuken om te beginnen, nu ik zwanger ben krijg ik het ene creatieve idee na het andere.

Jamie zijn kamer wordt grondig aangepakt met een grote muurschildering, de kasten worden opgepimpt en de gordijnen moeten vervangen worden, nieuwe speelgoedkisten....en het liefste doe ik alles zelf...lekker klussen, maar nu ik klus nooit...dus dat wordt een langdurig project en als ik er niet uit kom zal er al snel een telefoontje worden gepleegd naar een van de (o)pa's....

Maar eerst moet de babykamer nog af, elke keer krijg ik weer andere ideeen, maar na een zondagmorgen lekker snuffelen op internet, ben ik er helemaal uit.

Omdat Jesse en de baby op 1 kamer zullen gaan slapen moeten we een beetje creatief omgaan met de ruimte...nou heb ik toch iets leuks gezien een hangstoel, mhmhm ik zie me al helemaal hangen, lekker wegzakken terwijl ik de kleine diep in de nacht een flesje geef.

Wordt er nu al blij van!!!!

Ik kan niet wachten tot ik kan beginnen, maar nu eerst nog even leuke stofjes, hebbedingentjes en ideeen zoeken op internet....woehoe tot morgen...

Liefs Lianne



Yes mama zwanger!!!!!

Yes nu mama in de laatste weekjes van de zwangerschap zit, voelt ze zich iets beter..

En dat betekent?????

Zelgemaakte puddingbroodjes!!!!

Danoontjes ( vooral ijsjes mhmmhm)

Heel veel fruit

En natuurlijk 4 pakken rijstewafels per dag...

Wij gaan even smikkelen....

Liefs Lianne

Welkom...

Ja schrik niet ik heb het bloggen weer helemaal te pakken, een nieuwe layout doet wonderen.

Hij is nog niet helemaal klaar maar het begin is er.

Vandaag zijn we alweer 32 weken zwanger, in het begin van de zwangerschap vond ik de tijd kruipen.

Maar ik moet zeggen dat de kriebels nu wel gaan komen.

Hoe zal het verlopen, weer in een ander ziekenhuis, gaat het spontaan gebeuren of wordt ik weer ingeleid?

Kan manlief er bij zijn, haalt ie dat of zal je zien dat er net file staat...of geen personeel...of de kleine komt te snel, al die dingen spoken door mijn hoofd.

Ik ben zelfs voor het eerst een beetje bang voor de bevalling..

( misschien moet ik nu ook stoppen met bevallingsverhalen kijken hahaha)

Misschien komt het door de vorige bevalling, die kon je toch vrij heftig noemen.

Ongeveer 23 artsen waren erbij, aan het infuus wat als een razende omhoog moest, en dan bevallen zonder persweeen....ze moesten eruit... en toen onze eerste knul er was, dacht nummer 2 , hey ruimte ik ga koppeltje duikelen met gevolg dat hij in stuit lag en met zijn benen eerst geboren werd....( lees na een geweldige sprong op mijn buik)

Ik denk alleen niet dat daar de angst vandaan komt, ik denk omdat ze allebei meteen meegenomen werden en ik ze pas veel later weer terug zag...ik lag daar moederziel alleen, geen kids in mijn armen, alle artsen waren naar de kinder ok aangrenzend aan mijn kamer, uiteraard was manlief daar ook, en de zuster was beschuitjes smeren..

Ik denk dat dat in mijn achterhoofd blijft spoken, als ik hem/haar maar bij me mag houden om het nooit meer los te laten.

Maar voorlopig heb ik nog een paar weken om mezelf helemaal gerust te stellen..

Vrouwen kunnen dit!!!!

Eerst maar weer rompertjes wassen, kasten vullen, geboortekaartjes regelen...het eindelijk eens worden over de naam..

Ja nog genoeg te doen, dus in die tussen tijd kan deze kleine nog lekker even groeien..

En tot die tijd wachten wij stilletjes af wat het gaat worden...

Onze 4 de knul of toch een meid.

Kleine je bent welkom

Liefs Lianne





Druk druk drukker drukst...

Goedemorgen hier zijn we weer een keer,

De laptop wil weer meewerken en ik kon net een paar minuutjes vrij maken om een blogje te typen..

Nou zo erg is het niet, maar ons leventje staat wel behoorlijk op zijn kop de laatste tijd.

Manlief heeft net een kledingwinkel geopend en is daar natuurlijk lekker druk mee.

6 dagen moet ik het zonder hem doen, ik mag blij zijn als ik mijn oogjes nog open heb als manlief s avonds gebroken thuis komt.

Ik moet zeggen het valt deze moeder gans niet mee.

Daarbij komt ook nog eens dat de oudste zoon, nu naar groep 3 is gegaan dus een beetje onderhandelbaar is door alle nieuwe indrukken en het "de hele dag stil zitten op een stoeltje"... dus zijn energie komt er thuis allemaal uit, en net als mama het eten moet gaan maken voor de hongerige bekkies.

Dat ik het overdag zo druk heb is tot daar aan toe, maar dat ik s'nachts ook nog eens met van alles en nog wat bezig ben... pff lang leven de zwangerschaps hormonen.

Alles komt voorbij, de voetbaltraining, gymles,zwemles, consultatiebureau,ziekenhuisbezoeken, de vuile was, de goedgevulde manden met strijkgoed, geboortekaartjes, echt alles waar ik die dag net geen tijd had om aan te denken komt gezellig s nachts voorbij...

Ja ik ben blij als deze kleine er is...moet zeggen dat ik er wel klaar mee ben, mijn steeds dikker wordende buik gaat in de weg zitten- ben doodsbang dat manlief niet bij de bevalling kan zijn- ben die moeheid zo zat- gewoon weer alles kunnen eten-nieuwe kleren kopen- nou ja genoeg om op te noemen.

En geloof me als mijn buikkie weer leeg is en de kleine lekker in mama's armen ligt zal ik stiekum al die harde kickbox achtige bewegingen best wel weer missen.

Vrouwen??????

Ik ga zo maar weer de strijkbout aan het werk zetten en de rest van alle leuke klusjes doen.

Om vanavond weer heerlijk in mijn dromen mijn dagprogramma van de volgende dag door te nemen...

Liefs Lianne

Tja t is weer lang geleden..

Omdat mijn energiepeil wel heel erg laag is deze zwangerschap, schiet het er regelmatig bij in om te bloggen.

Niet dat we niks mee maken, maar s avonds ligt deze mama voor pampers op de bank en voor ze het weet met haar oogjes dicht...

Dus in het kort een update van ons leventje.

Wist u dat?

* Ikke alweer 22 weken en 4 dagen zwanger ben.

* Dat de kleine helemaal op schema ligt.

* Dat Jamie zijn laatste rapport uit 1/2 heeft gekregen en we super trots op hem zijn.

* Dat Jesse steeds meer een echte grote jongen wordt die ook heerlijk ondeugend kan zijn.

* Dat ik door mijn hormonen allemaal nieuwe dingen wil.

-Nieuw fototoestel( voor de familie kiekjes)

-Nieuwe laptop ( om de nieuwe familiekiekjes op te zetten)

-Een nieuwe wasmachine met grotere trommel inhoud ( voor de familie natuurlijk)

-Nieuw espressoapparaat ( voor de lekker)

-Nieuw strijkijzer ( denk dat ik dan meer zin in strijken krijg)

Al met al genoeg!!! En ik wil alles nog geverft hebben en allemaal leuke nieuwe dingentjes in huis, om het helemaal gezellig te maken voor de nieuwe beeb er is.

Maar ja Gaston is nog niet langs geweest dus het zal wel bij dromen blijven.

* Onze (schoon)ouders 40 jaar getrouwd waren en we een feestje gehad hebben..nu nog moe

* Dat Jamie uit kijkt naar de baby en denkt ( lees: weet zeker dat het een jongen wordt, want dat heeft ie hem horen zeggen, mhmhm)

* Dat Jamie en Jesse gewaagd aan elkaar zijn.

* Dat ik overal om kan huilen.

* Dat ik weer een paar dagen in het ziekenhuis heb gelegen.

* Dat Jesse los op zijn knietjes kan zitten.

* Dat ik ontzettend van mijn gezin geniet.

Ik kan nog veel meer verzinnen maar dat laten we maar achterwegen.

Tot snel

Liefs Lianne

Blij, emotioneel, gelukkig.....

We zijn zwanger!!!!!!!

Vandaag zijn we 11 weken en 6 dagen.

Ja het is snel, maar we wisten dat ons gezinnetje nog niet compleet was, tenminste zo voelde het voor ons niet.

We zien hem niet als vervanging, dat is onmogelijk en zelfs ook ondenkbaar.

Het maakt deze zwangerschap ook wel moeilijk, stiekum heel blij, maar ook een schuld gevoel.

Alsof we nu niet meer aan hem denken.

We weten dat dat niet zo is.

Elke morgen als ik wakker wordt denk ik aan hem, praat ik even met hem, en s avonds als ik mijn bedje in ga wens ik hem nog even welterusten.

Zo zal hij altijd bij ons horen.

Maar ik ben ook heel blij dat het ons weer gegund is, dat ik nog een keer zwanger mag zijn, dat er weer een wezentje in mij mag groeien van Jaco en mij.

Jamie weet het nog niet, daar zeggen we nog even niks tegen, het is anders weer zolang wachten voor hem.

Ben stiekum wel benieuwd hoe hij het gaat vinden....een broertje of zusje...

Tot snel....

Liefs Lianne

Hoera Hoera

Hoera hoera,

Er is er één jarig hoera hoera.

Ja daar zijn we weer na alle drukte van de verjaardag van Jamie.

6 Jaar alweer.

Het was een zeer geslaagde, leuke, warme, gezellige en vooral late verjaardag.

Maar de volgende dag kwam zoonlief ons bedanken voor de ontzettend leuke dag.

Wat een schatje is het toch.

Kan me toch niet voorstellen dat het alweer 6 jaar geleden is, dat we hem op de wereld gezet hebben.

We weten het nog in details te vertellen, nou ja ik ben een paar stukjes ( bewust?) vergeten.

Ik besefte me dat ik al 6 jaar lang aan het genieten ben, van mijn mooie, stoere en vooral lieve ook wel ontdeugende mannentje.

Op naar de volgende verjaardag.

Liefs Lianne