Tja de herfst...

Zo het is wel meteen herfst, wat een weer zeg.

Ik trotseer de hele dag de vieze, natte regen.

Moedig ga ik op pad, ( op pumps omdat ik mijn laarzen kapot getrokken heb...en laarzen hier op het gekke dorp niet te betalen zijn) met de kinderwagen om Jamie van en naar school te halen en brengen.

Die arme Jesse, nou ja arme hij slaapt lekker overal doorheen terwijl mama weer vloekend in een plas stapt omdat dat een kortere weg is, al met al heeft ze nog nattere voeten als dat ze de langere weg zonder plassen had genomen. Niet alle mama's zijn op sommige dagen even slim.

Na de middag heeft mama een plan, bij dit weer hoort weer een nieuwe jas voor de kleine, grote man.

Zal ik gaan als we Jamie naar school gebracht hebben na zijn boterhammetje of zal ik het om 15:00 uur doen en hopen dat er iets minder water naar beneden valt.

Mhm ik stap de school uit om 13:00 mhm ik denk dat ik het maar op 15:00 uur doe.

Dit doe ik mezelf maar niet aan.

En je gelooft het of niet om 15:00 helemaal droog dus ik heb weer een keer goed gegokt.

Gezellig ga ik met de kids op pad om te shoppen.

Al snel hebben we een leuke jas gevonden.

1 probleem niet ik maar Jamie vind echt alles leuk en stoer voor Jesse, dus ik loop elke keer alles waar Jamie mee aan komt weer terug te hangen met mijn goede gedrag.

Nou vooruit 1 t shirt mag ook wel hahahaha

Met mijn hand op de knip loop ik de winkel weer uit met een leuke jas en een leuk t shirt.

Zal ik toch niet nog even naar dat leuke winkeltje lopen? Die eigenlijk veel te duur is ( t- shirt 90 euries mt 62)

Maar ik kan me bedwingen en loop snel de AH in om boterhammetjes te kopen en een sappie voor Jesse.

En helemaal blij zit ik nu achter de pc, en een leuke jas en droog overgekomen in dit Herfstweer.

Vind hem best stoer...nu benieuwd wat de papa er van vind!

En morgen gaan we op pad met een lekkere warme jas he Jesse!!

Liefs Lianne

Tandjes, tandjes en nog eens tandjes

Tandjes tandjes en nog eens tandjes.

Alles draait deze week om tandjes in huize Verheij.

Laat het ook nog eens mijn stopwoordje zijn.

Maar nu Jesse zijn 1 ste tandje heeft, kwam ik er vandaag achter dat Jamie zijn 1 ste grote mensen tand door is.

De melktand zit er nog in maar zit wel een beetje los.

Ben benieuwd, gaat hij toch zo'n lelijk fietsenrek krijgen?

"Tandjes" ik moet opschieten we moeten weer naar voetbal training...

Tot morgen.......

Liefs Lianne



Is het onvoorwaardelijke liefde

De laatste dagen ben ik me erg aan het afvragen of ik veranderd ben na het overlijden van Liam.
Ik kan  natuurlijk zeggen dat dat niet zo is, maar ja..
Ik ben toch heel anders gaan kijken naar de dingen in het leven.
Veel dingen zijn nu heel onbelangrijk voor ons..
Het maakt me nu niet meer uit wat anderen van me denken, of ik kan me niet meer druk maken om de kleine dingentjes.
Het enigste wat nu nog erg belangrijk voor me is, is mijn familie.
En dan vooral  mijn gezinnentje.
Mijn leven heeft zijn glans verloren, maar mijn gezinnentje zorgt nu nog voor een glinstering elke dag.
Ik hoop dat ik mijn kinderen nu nog een mooie, onbezorgde jeugd kan geven.
Maar diep van binnen weet ik dat onze ster Liam me daar bij helpt..
Een oud klasgenootje noemde dat gisteren onvoorwaardelijke liefde, en dat is wat ik ze ga geven elke dag mijn hele leven lang...


Liefs Lianne



Ik mis je....

Lieve Liam

Wanneer ik jou het meeste mis
als men dat vragen zou
zeg ik wanneer ik wakker wordt
maar ook 's middags mis ik jou
en 's avonds als ik slapen ga
veel meer dan ik had verwacht
ik mis je tot het ochtend wordt
ik mis je dag en nacht.

Dikke knuffel van mama

Kleine voetbal kanjer en 1 ste tandje

Het is een regenachtige zaterdagmorgen in Berkel en rodenrijs.

We gaan weer gezellig met het hele gezin naar het voetbalveld om Jamie aan te moedigen.

Door het slechte weer ben ik in de auto gaan zitten met Jesse.

Daar hadden we ook goed zicht op de training en we zaten lekker droog...ook niet verkeerd. Wat zijn mama's toch slim...

Maar de super trotse papa staat lekker te blauw bekken in de keiharde regen langs het veld.

Gelukkig houd papa zich rustig langs de lijnen, ( das weer eens anders jullie moeten hem eens horen en zien in de Kuip)

Ondertussen zitten ik en Jesse lekker te kletsen in de auto, nou ja kletsen we maken allemaal verschillende geluidjes..

En tot mijn verbazing zie ik ineens een tandje...

JESSE HEEFT ZIJN 1 STE TANDJE!!!!!!

Nu wordt ie ineens wel heel groot, hij gaat klesten en vast voedsel eten, voor we het weten zit ie aan de lange vingers. Mhm niet verkeerd want die vind mama ook lekker.

Ondertussen gebeurd er van alles op het trainingsveld.

Jamie speelt een partijtje met zijn teamgenoten.

En we zien Jamie heel hard naar zijn vader rennen, hij heeft gescoord...

Helemaal blij en trots gaat ie na een high five weer terug het veldje op.

De uitslag is 3-8 geworden in Jamie zijn voordeel..

Na het partijtje gingen ze ook nog penaltys schieten.

De eerste was mis, maar daarna maakte hij het helemaal goed, en scoorde.

Zie hem gaan!!!!

Jullie begrijpen het was errug gezellig in de auto terug naar huis..

Fijn weekend...

Liefs Lianne



Potje???

Potje??

Nee Jesse gaat nog niet op het potje, en Jamie is er te groot voor geworden.

Nee Jesse eet nu lekker fruit uit een potje.

En lekker dat meneer het vind, hij is niet boos te krijgen behalve als je te langzaam bent met zijn eten'.

Ik geef het ook nog niet elke dag, maar als hij me met de lepel ziet lopen gaat zijn bekkie al open, het lijkt dan wel een jonge vogel.

Het valt niet mee, eten geven, foto's maken, maar  het maakt meneer niet uit als die lepel maar goed gevult in zijn mondje komt.

Gewoon omdat het zo'n droppie is.

Hij roept want hij heeft HONGERRRRRR!!!

Liefs Lianne



Zo effe tijd voor een blogje...

Voelen jullie je ook wel eens zo?

De afgelopen tijd ging het nog wel, maar nu ik weer een paar uurtjes per dag moet werken, valt dat niet mee.

Vanmorgen onze 1ste test...

1: Jamie moet naar school, dus mooie schone kleren aan ,boterhammetje eten want op een lege maag kan je niet leren...dan maar even snel voor de tv eten, werkt ie lekker mee..

2: Ik zelf moet ook mijn werkkleren bij elkaar zoeken en strijken.( waarom doe je dat niet de dag ervoor?)

Eten laten we maar schieten..geen tijd..

O de waterkoker is klaar shit ook geen tijd voor een bakkie thee, moet me nog aardig in de make-up verven om er een beetje fatsoenlijk uit te zien. O ja lenzen in anders zie ik niet waar ik mijn mascara smeer.

3: Jaco zijn broek is droog, moet ook nog effe gestreken worden..lekker op het laatste moment.

Hup snel de douche in je haar moet nog.

Papa heeft nog net genoeg tijd voor een bakkie koffie.

4: Tussen alle hectiek van ons gezinsleven wordt onze kleine man vrolijk wakker en ligt geduldig te wachten totdat papa of mama tijd hebben om hem te halen.

Oeps waterkoker heeft net gekookt, gelukkig heb ik nog een flesje koud gekookt water staan, hup mengen met het hete water en voila flesje is klaar..

PAPA!!!!! heb jij nog even tijd om Jesse de fles te geven?

Ik ren stroppelend, met één schoen half aan door het huis, eh iets lekkers voor Jamie in de pauze dat was ik vergeten.... Jamie ondertussen zelf al klaar gemaakt...duurt te lang zeker.

7:45 Op weg naar het werk dan maar, heb ik iedereen wel een kus gegeven toen ik de deur achter me dicht deed? Zal wel heb niks gehoord.

Pff wat een gestress.

10:15 Eindelijk weer thuis...tijd voor een sigaretje.

Moet ik me eigenlijk even om gaan kleden om me uit die elendige werk kleren te halen,

maar zit zo lekker te kletsen met een vriendin die zo lief was om even op te passen.

Want anders?????

Dat het nu alweer tijd om Jamie uit school te halen voor een lekker boterhammetje bij mama.

Voor hij het laatste stukje opgekauwt heeft mag hij alweer terug naar school.

Dan nog maar effe snel mijn hyves checken, je weet nooit wat voor boeiends andere mensen meemaken.

En voor je het weet zit je een blogje te schrijven over hoe zwaar je het wel niet heb.

En dan hebben we het nog geen eens over logopedie gehad.

En vanavond het huishouden.

En toch als ik s ochtends de deur achter me dicht trek, verlang ik weer om na die paar uurtjes weer heerlijk in die hectische eigen leventje te zijn.

Want bij mijn kindjes is toch het leukste en het mooiste..

Wat zeur ik nou, mama zijn is het mooiste wat er is.

Maar of ik daar morgenochtend vroeg aan denk???

Liefs Lianne

Gedichtje voor mijn lieve Liam

Lieve Liam,

Als een klein wit wolkje
Gedreven door de wind.
Kwam je even bij ons.
Even was je ons kind.
Ik kijk naar omhoog.
En zie als in een vlucht
Een klein wit wolkje gaan
Langs de helder blauwe lucht.

Lieve schat ik hou van jou....

Liefs Lianne

Tja

Hebben jullie dat ook wel eens?

Van die dagen dat niks loopt zoals het gaan moet.

Het huis is een troep, moet vandaag weer werken voor het eerst waar ik als een berg tegenop zag,

Jamie wil niet naar zwemles, dus die moeten we weer omkopen met van alles en nog wat..De jongste huilt nooit behalve vandaag.niks maar dan ook niks loopt lekker soepel.

Moet eigenlijk ook nog even het dorp in voor sportkleding, voor de tennislessen wat ik ook alweer maanden van plan ben maar waar het nog steeds niet van gekomen is.,en ik wou even langs Liam zijn laatste plekje maar ja het regent hier weer dus  ziet het er allemaal weer extra triest uit.

Zo stel ik het lekker uit allemaal.

Moet morgen weer twee uurtjes werken, maar het valt me zwaar om de kleine achter te laten...nou ja eigenlijk kan ik gewoon niet zonder hém hahaha.

Ik ga maar weer met de snoep pot achter de oudste zoon aanrennen om hem naar zwemles te krijgen.

En daarna toch maar even langs Liam, hij kan er ook niks aan doen, of zal hij stiekum even het zonnentje laten schijnen als we er zijn. Dan weet ik zeker dat ons zonnentje lacht.

En dan vanavond maar weer een lekkere tv avond houden...moed verzamelen voor morgen.

Liefs Lianne

Feyenoord kabouter

18 September

Zo vandaag lekker een druk dagje, eerst met Jamie trainen.

Was weer errug leuk, alleen soms vind Jamie de bloemetjes en de andere wedstrijden om hem heen leuker dan zijn eigen taakjes op het veld...

Toen de kids afgezet bij Oma in Nieuwegein en manlief en ikke door naar het pitoreske Ravenswaaij.

Om gezellig te klussen bij broertje lief.

Jaco heeft zich uitgeleefd op de muren en ze voorzien van een mooi behangentje.

En ik had een leuk klusje!!!

Ik mocht de tuinkabouter opknappen en niet zomaar nee we hebben hem een Feyenoord pakkie aangedaan.

Zal ik de spanning opbouwen of zal ik hem maar laten zien.....

Na een lange dag lieten we Gio de kabouter achter en  gingen we weer opweg om de kids weer op te halen en lekker ons bedje in te kruipen.

19 September.

Ja vandaag de grote dag.

We merken het al vroeg in huis, papa is snel op zijn teentjes getrapt.

We weten wel papa heeft een beetje zenuwen heeft dus laat maar gaan.

Maar ja nu is mama ook sjagerijnig op weg naar Pernis om de kids een middagje af te staan bij Opa en Oma.

Ja hoor na gisteren overal omgeleid te worden, moesten we nu ook heel Rotterdam door crossen om er te komen... nog steeds stil in de auto...

Ja hoor we staan vast...nee toch niet nu...niet vandaag...

Na een kwartiertje hoorde we de helicopter en de politieauto's vlogen ons om de oren.

Het zal toch niet... ja hoor de spelersbus van ..... maar ja toen die eenmaal uit het zicht verdwenen was mochten we weer op weg.

11:45 tijd om naar het stadion te vertrekken.

Nog steeds stil in de auto..

Je voelt dat bij manlief de spanning toeneemt.

Hé hé we zijn er, snel naar ons vertrouwde stoeltje om ons bij onze grote vrienden te voegen.

Lekker daagje Kuip, we hebben er zin in.

Maar het heeft niet zo mogen zijn, na een toch wel spannende wedstrijd 1-2 verloren..

Terug in de auto nog steeds stil....

Maar dan toch zegt mama ineens... mhm die kabouter Gio heeft ons ook niet echt geholpen vandaag.

Maar ja hij krijgt wel een mooi plekje,  lekker in het zonnentje om ons door de volgende wedstrijden van het seizoen te slepen..

Proost!!!



Mooi...

Wat is het toch mooi als kinderen lachen..

Ze weten nog niet wat er allemaal gaande is,

Ze trekken hun eigen plan, zijn nog lekker zichzelf, nog niet gevormd door de grote boze wereld.

Hier ligt Jesse lekker bij papa op zijn knieen, net zijn flesje gehad en dan is het genieten geblazen.

De lachjes komen achter elkaar, de ene nog harder als de andere..

Daar kan je uren naar kijken en luisteren,

Maar ja hij moet ook weer naar bedje toe,

Maar we weten s morgens als we hem uit zijn bedje halen dat hij gewoon weer heerlijk ligt te lachen, net zo als de dag daarvoor....heerlijk hé..

Wat is het toch mooi om mama te zijn...

Af en toe zijn we boos, als er weer met deuren gesmeten wordt, of als weer iets kapot gemaakt is,

Of als we gewoon effe lekker dwars zijn. De rommel gewoon neer gooien.

De mama's zeggen niet ik ga wel een andere mama zoeken, of andere kindjes die wel lief zijn...

Nee dat zeggen mama's niet.

Want de liefste kindjes zijn toch lekker jou eigen lieve kindjes

Liefs Lianne

Lekker kopje thee...

Zo daar zit moeders dan, lekker onderuit gezakt op de bank met een bakkie winter thee.

Effe opwarmen na gisteren.

Ja ik heb gisteren gezien hoe de komende jaren ervoor mij uit gaan zien.

Koud, nat, vies,lang, ongeduldig..

Maar ondanks al die minpuntjes was ik ontzettend trots.

Wat is dat gaaf en leuk om te zien, die kleine aapies die aan het voetballen zijn.

En ja hoelang duurt een herfst nu eindelijk?

De volgende keer neem ik lekker een thermoskan thee mee voor langs de zijlijn,

en een lekker fruit hapje voor het volgend voetbal talent...(zucht...over 5 jaar weer langs de zijlijn)

En mijn foto toestel!!!!!!

Heb er zin in.....maar nu eerst effe genieten van mijn bakkie voor de huishoudelijke taken roepen..

XXX Lianne

De allereerste voetbaltraining

Vaak huil ik mezelf zachtjes in slaap, en vraag me dan af,

Kan ik ooit weer gelukkig zijn? Kan ik weer genieten? Kan ik ooit weer een keer heel hard lachen omdat ik ook écht moet lachen...

Vanmorgen betrapte ik me erop dat ik wakker werd en dat er een kleine glimlach om mijn lippen speelde,

een kleintje maar hij was er weer.

Vandaag de eerste voetbal training van Jamie, mama is net zo zenuwachtig als zoonlief.

Hij wordt alweer groot 5 jaar en 5 maanden en al op voetbal.

Weer iets erbij in ons drukke leventje, maar wel iets heel leuks, iets waar Jamie al jaren naar uitkijkt, gaat vandaag gebeuren.

Mama en broertje gaan mee, weer of geen weer wij staan langs het voetbalveld.

Om naar Jamie zijn grote droom kijken, wie weet spat die droom uiteen als het koud, vies, nat is...

Maar die kans is klein denk ik, de volgende grote droom van Jamie is bij Feyenoord voetballen..

We zullen zien...

En Liam kijkt denk ik van boven ook even stiekum mee hoe zijn grote broer het ervan brengt op het voetbalveld...

Daar is mijn kleine glimlach weer, vermengt met een kleine traan.

Eindelijk...

We zijn weer begonnen met een blog, deze keer bij blogspot.

Nu hopen dat we hem bij gaan houden deze keer, maar dat gaat vast lukken er gebeurd genoeg de laatste tijd.

Wij ( dat zijn Jaco, Lianne Jamie en Jesse) gaan jullie mee laten genieten van alle gebeurtenissen in ons hectische leventje.

Er zullen veel leuke, grappige, maar ook verdrietige en heftige verhaaltjes opkomen, over hoe wij om moeten gaan met het verlies van onze zoon en broertje.

Maar natuurlijk ook hoe de andere kids veel te snel groot worden en alles wat daar bij komt kijken.

Ikke ( Lianne) zal de blog voor mijn rekening gaan nemen.

Dus effe voorstellen dan maar...in het kort hé'.

Mijn naam is Lianne,

Vrouw van Jaco,

Mama van Jamie, Liam* en Jesse

Zusje van Margaretha

Zus van Maurits, Peter en Ewoud

Dochter van René en Joke

Geboren op 02-08-1983

Woont in Berkel en Rodenrijs.

Schoonzusje

Tante van Ryan en Sean.

Zoekende naar wat ik in de toekomst wil.

Ik zou wel heel veel neer kunnen zetten maar laten we rustig aan beginnen, even weer inkomen.

Tot morgen dan staat er weer iets leuks te gebeuren in huize Verheij