Tijd

Tijd..

Morgen is Jesse alweer een half jaar.

6 maanden geleden werden mijn mooie mannetjes geboren na een heftige maar vooral mooie bevalling.

Dan vraag je je af wat is er allemaal wel niet gebeurd in dat ene half jaar.

We zijn opnieuw papa en mama geworden...zijn getrouwd, hebben ons mooie zoontje en broertje verloren.

Hebben verschrikkelijk veel verdriet gehad..en nog ..maar hebben ook gelachen om de rare uitspraken van Jamie, en we hebben versteld gestaan om Jesse, om hoe snel hij tandjes krijgt.

Met tranen in onze ogen gekeken naar de mooie tekeningen die Jamie gemaakt heeft na aanleiding van Liam.

Zijn zelf weer een half jaar ouder geworden en hopelijk ook wijzer.

Iedereen zegt het "de tijd gaat zo snel"..

En geloof me het gaat te snel, soms wou ik dat ik de klok terug kon draaien naar 6 maanden geleden.

Me nog even helemaal gelukkig voelen. Nog heel even in mijn armen, starend naar mijn mooie kereltjes, die even hun oogjes opendoen om toch stiekum te kijken wie ze nu eigenlijk op de wereld gezet hebben.

Maar ja ik weet ook wel dat dat niet kan,

Maar af en toe droom ik er nog over en dan voel ik me weer even als toen.

Trots en een super gelukkige vrouw en vooral moeder.

Dus heb ik besloten om in mijn leven nog heel veel te dromen...

Even terug naar toen..

Liefs Lianne





En dat is...



4 alweer...

Jesse heeft zijn 4 de tandje, vanmiddag na een inspectie van mama kwamen we erachter dat meneertje er weer een tandje bij heeft.

Deze keer bovenin, hij zit nog niet mooi recht, maar dat trekt vast wel bij.

Wat gaat hij toch snel, hij was zo klein maar wordt ook wel twee keer zo snel groot.

Kan stiekum ook niet wachten tot hij lekker het huis door huppelt en kruipt om alles onveilig te maken.

Maar voor nu mag hij nog wel even lekker klein zijn en lekker veel met zijn mama kroelen...

Jamie heeft ook iets nieuws uitgevonden.

Boer zijn, de hele dag lang de koeien eten geven, schapen scheren, tomaten oogsten.

Hij doet niet anders.

Nou ja wel anders dan anders want deze boer doet het vanaf de bank op de iphone van zijn pappie.

Hij houdt niet zo van regen, en stinkende handjes en voetjes.

Maar hij is er niet van weg te slaan, zelfs eten duurt hem te lang dus inplaats van eerst 10 min door zijn eten roeren, en 10 x zeggen ik lust het niet...viel hij nu meteen aan,

want hoe eerder het op is hoe eerder ik mijn koeien kan melken.

Heeft ieder nadeel toch weer zijn voordeel.

Liefs Lianne

Waarom?

Waarom zit er bij moeders geen 60 uur in een dag?

Vanmorgen weer met goede moed opgestaan om weer lekker met mijn neus in de boeken te duiken.

Het is tenslotte mijn vrije dag nietwaar.

Dus na de fles van Jesse, snel even een wasje in de wasmachine gedaan (gelukkig doet het apparaat het meeste werk) en de kleren voor de jongens bij elkaar geraapt uit de wasmanden met gestreken kleren die eigenlijk al een week de kast in moeten....

He he eindelijk de kids zitten in de kleren en de haartjes strak in de gel, mama nog even snel de lenzen in doen en dan even snel naar de Hema voor spullen om te leren.

Ah ik pak de fiets van Jamie, is altijd nog sneller dan hem te laten lopen....AHHHHH het slot is weer pleite,

Dan maar lopen... daar gaan we dan op naar het dorp.

Halverwege kom ik er achter dat ik de deur niet op slot gedaan heb... twijfel twijfel ...terug of vertrouwen op de goede buurt waar we in wonen.. ik kies voor het laatste en loop stug door.

Het is toch wel frisjes zeg...

Na de boodschappen weer terug naar huis, Jamie duwt de kinderwagen...vind ik niet erg want dan loopt ie iets sneller en ziet niet elk bloementje om even bij stil te staan.

He he eindelijk thuis...he de verwarming staat nog aan oeps..gisteren vergeten uit te doen.

Niet dat ik dat erg vind...lekker bijkomen en opwarmen.

Voor even dan, Jamie begint te zeuren om een broodje knakworst...en dat zeuren gaat langzaam over in tranen.. moeder is toch weer overgehaald en zet het pannentje weer op het vuur.

Ondertussen is Jesse lekker in slaap gevallen in de kinderwagen.

Dus ik begin met alles uit te pakken om eens lekker te gaan leren en samenvattingen te schrijven.

Mama waar is mijn brood!!!!! Komt eraan....

Mama waar bliijft mijn drinken!!!!!

Komt eraan.... Dit wil ik niet!!!!!

Je drinkt het maar op, anders krijg je niet...Oké..

Na wel een paar regels samenvatting begint de kleine te huilen.

Het zachtjes huilen gaat over in harder huilen...dus ik ga een lekker flesje klaarmaken.

Ondertussen hoor ik weer Mama!!!!! Ik wil nog meer drinken...

Ik dacht dat je dat niet wou? Nee wil ik ook niet maar als je het snel drinkt proef je bijna niet dat het iets anders is...

De kleine krijgt ondertussen ook lekker de fles..effe rust...

O nee toch niet...mama mag ik verven? mama ik WIL verven!!!

Dus snel alles van mij aan de kant gegooid anders weet ik het wel weer zit alles onder de verf behalve het papiertje waar Jamie zijn kunstwerk op wil maken.

Fles leeg, Andere zit heerlijk te verven...snel even de was uit de wasmachine halen..

Nu ga ik toch echt leren, want ik heb er onderhand zin in gekregen en zie mijn avond alweer door mijn handen glippen...zit toch liever even met manlief achter de tv.

O o ik kom bij de tafel en zie een prachtig kunstwerk.....op de tafel en stoelen...

Na wat poetswerk en een beetje gemengd gevoel ( was wel mooi) plof ik achter de pc om iets op te zoeken.

.Maar eerst even klagen hoe zwaar werkende, thuis studerende moeders het hebben..

En dan zijn we nog maar op de helft van de dag....

Zo vader zo zoon..

Je hebt kinderen die sprekend op hun moeder lijken,

Maar ik heb kinderen die sprekend maar dan ook sprekend op hun vader lijken..

Ze hebben zelfs dezelfde grote liefde!!!

Nee niet hun moeder of vrouw hahaha

Nee Feyenoord dat is waar ze warm voor lopen.

Het wordt er met de paplepel in gegoten.

Bij Jamie is het Feyenoord voor en na, hij kent alle spelers bij naam, weet waar ze spelen en welk rugnummer ze hebben.

Amsterdam wordt niet uit gesproken, ze hebben het samen al over 020 of over Ajakkes.

Dat vogelt ie zelf uit,( Hij hoort wel eens dingen natuurlijk ;-)  dus ik denk dat we over een paar jaar weer een seizoenskaart rijker zijn.

En dan de jongste begint het ook al te leren.

Samen met papa Feyenoord kijken, stil zijn, even 135 minuten voetbal.

Even de tijd om te poseren ook al gaat het niet van harte..en dan weer snel verder kijken..

Tot snel!!! Vanavond is de afstandsbediening van mama

Liefs Lianne

Dat gaat er in als koek...

Omdat onze kleine/ grote vent sinds gisteren alweer 3 tandjes heeft!,

Vond ik het na zijn groente en fruithapjes ook wel weer tijd voor een Liga.

Nou dat gaat er in als koek, voor ik hem in zijn handjes gegeven heb, is ie voor de helft al op.

Het lijkt wel of hij nooit te eten krijgt!!!! Hij valt letterlijk aan en als hij door heeft dat hij echt de laatste kruimel van zijn t-shirt geplukt heeft, is het huilen geblazen..

Niet lang natuurlijk want het blijft een ontzettend lief, schattig, mooi, makkelijk jongentje.

En dan moet ie nog even chillen in zijn box voor dat hij zijn geliefde fles krijgt.

Het lijkt wel of alles veel sneller gaat als bij Jamie.

Hij is officieel pas 4,5 maand ( 27 mei uitgerekend)

* En hij heeft al 3 tandjes

* Rolt bijna helemaal om.

* Kan zich aardig optrekken

* Eet al hapjes... groente en fruit ( En vind echt alles lekker!!!)

* Eet sinds gisteren ook koekjes

* Vecht op zijn manier terug als hij zijn grote broer even zat is

Dus alles gaat veel te snel, het liefste zou ik dag en nacht bij hem zijn om alle nieuwe trucjes van dichtbij mee te maken..maar ja er moet ook gewerkt worden.

Maar het is wel weer een extra stimulans om mijn opleiding af te maken natuurlijk.

Dus ik hoop dat ik de volgende keer kan bloggen dat ik netjes mijn huiswerk maak, en aan het leren ben voor mijn examen.

Maar de tijd zal het leren... ook al gaat ie snel.

En na al dat lekkers weer lekker in slaap vallen in de box, om daar weer veel te snel van te groeien!!!

Ik zeg slaap lekker voor straks en tot snel!!!

Liefs Lianne

Dit heeft me diep geraakt

28-04-2010----12-07-2010

Teer

Klein
Breekbaar
Onverwacht
machteloosheid
Verdriet......

Om een kleine jongen die onze harten is binnengedrongen

Nooit zullen we je zien kruipen en lopen
Nooit zal er nog een badje voor je vollopen

Nooit meer een laatste fles
Nooit leren eten met lepel, vork en mes

Nooit zal het gras onder je voeten kriebelen
Nooit zullen we je op je stoel zien wiebelen

Nooit meer met je tweelingbroertje stoeien
Nooit meer uit je kleertjes groeien.

Nooit je papa en mama uitdagen samen met je tweelingbroer
Nooit je eten knoeien op de schoongepoetste vloer

Nooit met de quad over een raceparcours
Nooit meer kroelen met je papa en mama en broers

Nee, nooit meer………………………..

Lieve Liam, je bent in onze harten gesloten

en we zullen je NOOIT maar dan ook NOOIT meer vergeten!

Dit gedicht heeft mijn schoonzus geschreven,

recht uit haar hart.... en dat is ook precies wat ik voel en waar ik aan moet denken.
Het is zo fijn te weten dat meer mensen hem als een heel speciaal jongentje zagen...en hem dan ook missen ook al was hij nog zo klein.
Op zijn kaart stond dan ook 2,5 maand hand in hand en voor altijd kameraden.....

Hij is zo lief, zo teer en vooral zo mooi.

Maar hij blijft bij mij en de rest van de familie horen en ik ben blij met de mooie woorden en het idee dat hij nooit vergeten wordt...hij is en blijft onze kanjer!!!!

Liefs Mama Lianne

Dit verdient een feestje!!!!

We krijgen een druk weekend...

Zaterdag is het top druk met feestjes.

S morgens moeten we eerst naar de voetbal omdat Jamie moet trainen, ik denk dat deze mama maar een keertje overslaat, want er moeten ook cadeautjes ingepakt worden..

Zaterdag na de training gaan we op verjaardagsvisite bij onze kleine/grote neef Sean.

Hij wordt alweer 4 jaar, gaat alweer naar school, pff gaat snel.

Ik weet nog dat we allemaal met smart op hem zaten te wachten, wat zou het zijn jongen of meisje?

Hoe zal hij/zij gaan heten? Gaat alles wel goed?

Maar dat is dus alweer 4 jaar geleden.

Nadat we bij Sean geweest zijn moeten we in sneltreinvaart ( met de auto) naar Ravenswaaij.

Had er ook nog nooit van gehoord, totdat mijn lieve kleine broer daar een leuk huis heeft gekocht en het helemaal tot in de puntjes opgeknapt heeft.

Hij is dus ook jarig een zaterdag, alleen wordt hij geen 4 maar alweer 26!!!!!

En dat moet natuurlijk gevierd worden, in zijn nieuwe mooie huis.

En dan weer als een speer naar huis want Jaco moet s avonds nog naar Feyenoord toe, ook dit laat ik aan me voorbij gaan ( ik denk namelijk niet dat het bijdraagt aan de feest vreugde hahaha)

En het is veel te laat natuurlijk, dus ik denk dat ik na een druk dagje lekker vroeg mijn mandje op ga zoeken .En misschien nog even een blogje ga schrijven...

TOT MORGEN!!!!

Liefs Lianne

Gewoon omdat het kanjers zijn...

Ik was foto's aan het sorteren op de computer dus vond er nog een paar.

En omdat er vandaag niet zoveel te beleven valt in huize Verheij, behalve dan dat mama elke keer weer verliest met memory.

Wat is dat toch met kinderen...zou je geheugen toch zo snel achteruit gaan als je ouder wordt???( 27 jr)

Morgen heeft mama het wel druk met allemaal leuke dingen, maar dat houden we tot morgen!!!

Deze foto is van een tijdje geleden gemaakt door de grote broer himself...

Met zijn foto smile

Wat mot jij nou? Rare broer met het fototoestel, die me komt storen als ik lekker lig te slapen.

Is het mama niet die de hele dag met het fototoestel achter me aan rent is het mijn broer wel...

Tot morgen

Liefs Lianne